Dipetik dari blog Marni
-----------------------------------------------------------------------------------------------
Baru-baru ini, saya meluangkan sedikit masa di rumah presiden sebuah syarikat yang sedang meningkat maju. Secara kebetulan, satu rancangan kuiz sedang ke udara di kaca tv. Seorang daripada peserta kuiz itu sudah berminggu-minggu kekal sebagai juara. Dia dapat menjawab pelbagai bentuk soalan yang kebanyakannya tidak begitu penting.
Selepas peserta kuiz itu berjaya menjawab satu soalan pelik mengenai sebuah gunung di Argentina, tuan rumah bertanya kepada saya, “Cuba kamu teka berapakah saya akan bayar bagi menggaji orang seperti ini?”
“Berapa?” saya menyoal balas.
“USD300 sahaja, bukan USD300 seminggu atau sebulan, tetapi USD300 bagi seumur hidupnya. Saya sudah menilainya. Dia tidak boleh berfikir. Dia hanya boleh menghafal. Jadi, dia hanya ensiklopedia bergerak. Dengan USD300, saya dapat membeli satu set ensiklopedia yang bermutu. Malah, mungkin itu keterlaluan. Sebanyak 90% daripada jawapan yang keluar daripada mulut lelaki itu dapat saya rujuk dengan harga USD2.
Saya tidak memerlukan pekerja seperti ini. Saya memerlukan orang yang boleh menyelesaikan masalah, menyumbangkan idea serta boleh merealisasikan impian. Duit diperoleh daripada idea yang baik dan bukannya daripada fakta.”
(Petikan ini disesuaikan daripada buku The Magic of Thinking Big, David J. Schwartz, PhD., halaman 37-38).
Berapa peratuskah pekerja di Malaysia yang tergolong dalam kategori di atas? Berapa ramaikah kakitangan awam yang hanya bernilai USD300 sahaja?
-----------------------------------------------------------------------------------------------
Baru-baru ini, saya meluangkan sedikit masa di rumah presiden sebuah syarikat yang sedang meningkat maju. Secara kebetulan, satu rancangan kuiz sedang ke udara di kaca tv. Seorang daripada peserta kuiz itu sudah berminggu-minggu kekal sebagai juara. Dia dapat menjawab pelbagai bentuk soalan yang kebanyakannya tidak begitu penting.
Selepas peserta kuiz itu berjaya menjawab satu soalan pelik mengenai sebuah gunung di Argentina, tuan rumah bertanya kepada saya, “Cuba kamu teka berapakah saya akan bayar bagi menggaji orang seperti ini?”
“Berapa?” saya menyoal balas.
“USD300 sahaja, bukan USD300 seminggu atau sebulan, tetapi USD300 bagi seumur hidupnya. Saya sudah menilainya. Dia tidak boleh berfikir. Dia hanya boleh menghafal. Jadi, dia hanya ensiklopedia bergerak. Dengan USD300, saya dapat membeli satu set ensiklopedia yang bermutu. Malah, mungkin itu keterlaluan. Sebanyak 90% daripada jawapan yang keluar daripada mulut lelaki itu dapat saya rujuk dengan harga USD2.
Saya tidak memerlukan pekerja seperti ini. Saya memerlukan orang yang boleh menyelesaikan masalah, menyumbangkan idea serta boleh merealisasikan impian. Duit diperoleh daripada idea yang baik dan bukannya daripada fakta.”
(Petikan ini disesuaikan daripada buku The Magic of Thinking Big, David J. Schwartz, PhD., halaman 37-38).
Berapa peratuskah pekerja di Malaysia yang tergolong dalam kategori di atas? Berapa ramaikah kakitangan awam yang hanya bernilai USD300 sahaja?
